Çatal Hüyük (Turksk: çatal = fork; höyük = heuvel) wie in tige grutte neolityske delsetting yn it suden fan Anatoalje. Mei har 13 hektaren is Çatal Hüyük de grutste en meast ûntwikkele delsetting of stêd út de prehistoarje dy't ea fûn is.
De âldste bewenningslagen fan Çatal Hüyük binne fan om-ende-by 7500 f. Kr. It plak bleau goed 1000 jier lang bewenne mar rekke om 6200 f. Kr. yn ferfal. De befolking ferspriede har doe oer de flakte. Der binne in oantal ferklearrings foar dat barren. Sa wurdt wol oannommen dat dit foarfal feroarsake is trochdat in groep bewenners it net iens wie oer de sosjale struktuer binnen de delsetting. Mar it ferfal soe faaks ek wol te krijen hawwe trochdat oare groepen minsken yn it gebiet arrivearren. Nei alle gedachten kamen dizze ymmigranten út gebieten om de Swarte See hinne, dy't ûnder wetter ronnen. It is ek noch mooglik dat Çatal Hüyük ferlitten waard trochdat de boaiem útrûpele wie, sadat de minsken fuortlûke moasten op siik nei nije grûn.
